Puzzle jako pomost pomiędzy cyfrowym chaosem a porządkiem wewnętrznym: jak nauczyłam się „oddychać” w świecie krzyżówek i krzyżówek
Jeśli kiedykolwiek zastanawiałeś się, dlaczego ludzie spędzają godziny na rozwiązywaniu krzyżówek lub krzyżówek, ale nigdy nie wyłączają telefonów, trafiłeś we właściwe miejsce. Nie, tu nie chodzi o „pomoc” z „New York Timesa” czy „mini-krzyżówki” – chodzi o głęboko zakorzenioną potrzebę kontroli nad chaosem. Ja sam po kilku latach szalonej podróży w świat puzzli uświadomiłem sobie:Łamigłówki to nie rozrywka, ale narzędzie, które pomaga nam utrzymać się na powierzchni w epoce, w której wszystko wokół nas się rozpada, a my utknęliśmy w niekończącym się przepływie taśm.
Jak zacząłem „łapać” sens w chaosie
To właśnie przydarzyło mi się w 2021 roku. Pracowałam w startupie, gdzie każdy dzień był nowym kryzysem. Poranek rozpoczął się od powiadomień brzmiących jak alarm przeciwpożarowy, a wieczór rozpoczął się od nocnej sesji, kiedy wszyscy w zespole „włączyli” już swoje telefony i zamienili się w nadpobudliwe chatboty. Ale w pewnym momencie zdałem sobie sprawę:Jeśli nie nauczę się „włączyć” umysłu, aby pozostać w strumieniu, nigdy nie wydostanę się z tej pułapki.
Któregoś dnia, kiedy obudziłem się z ciężkim sercem, otworzyłem aplikację z krzyżówkami i zdecydowałem:„Co by było, gdybym poświęcił godzinę na włączenie umysłu, zamiast gonić za nim?” Pierwsze dni były godne ubolewania. Siedziałem w porannej ciszy, próbując rozwiązać zagadkę, ale słowa nie zmieściły się na stronie. Potem, tydzień później, zdałem sobie sprawę:Zagadki nie polegają na rozwiązywaniu, ale na zobaczeniu, co potrafię.
Kiedy zaczynałem rozwiązywać wątki, nie myślałem o „wskazówkach” ani „odpowiedziach”. Myślałem o tym jakmózg buduje połączenia pomiędzy tym, co widzę, a tym, co czuję. Stało się to dla mnie czymś w rodzaju medytacji, tyle że bez maty na stopy i hałasu.
Dlaczego „boski” motyw Strands nie dotyczy choinek
Czasami śmieję się z faktu, że New York Times nazywa swoje łamigłówki „boskimi” lub „świątecznymi”. Nie jestem pewien, czy jest to nawiązanie do choinek, czy czegoś innego. Ale gdybym był redaktorem, zaproponowałbym temat:„Puzzle jako pomost między rzeczywistością a fantazją”.
Dlaczego? PonieważPuzzle to nie tylko gra, ale sposób na zbudowanie pomostu pomiędzy tym, co widzimy, a tym, co czujemy. Kiedy rozwiązujemy problemy dotyczące krajów, nie szukamy tylko słów, szukamy powiązań między tym, co widzimy, a tym, co czujemy. Na przykład, jeśli tematem jest „boskość”, możemy pomyśleć o tym, jak to zrobićpuzzle pomagają nam wyjść ze zwykłego myślenia i zbudować coś nowego.
Ale rozwiążmy to. Materiał źródłowy wspomina, że motyw Strandów jest „po prostu boski”. Ale jeśli spróbujesz spojrzeć na to przez pryzmat emocji, zobaczysz:W „boskości” nie chodzi o choinki, ale o to, że możemy zbudować pomost pomiędzy rzeczywistością a fantazją.
Kiedy siadałem do rozwiązania Nici, nie myślałem o znalezieniu „archanioła” czy „serafina”. pomyślałem:„A co, jeśli zbuduję most między tym, co widzę, a tym, co czuję?”
Subtelności psychologiczne: jak łamigłówki uczą nas „myśleć”
Oto, czego się nauczyłem
